• nauk humanistycznych (głównie filozofia, historia, językoznawstwo, literaturoznawstwo, nauki o kulturze i sztuce),
• nauk społecznych (nauki o komunikacji społecznej i mediach, nauki o polityce, administracji i politykach Publicznych, nauki socjologiczne, psychologia, prawo kanoniczne),
• sztuki (sztuki filmowe i teatralne, sztuki muzyczne, sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki)
• oraz dziedziny nauk teologicznych.

Zasady etyki publikacyjnej

Zasady etyki publikacyjnej
Collegium Columbinum zwanego dalej Wydawnictwem.

Redaktor Naczelny, Rada Wydawnicza i Rady Naukowe stosują najwyższe standardy publikacyjne, kierując się dbałością o przestrzeganie zasad etyki publikacyjnej, w szczególności sprawując pieczę nad przestrzeganiem standardów etycznych autorskich, wydawniczych i recenzyjnych (Literatura: Komitetu do Spraw Etyki Publikacyjnej - Committee on Publication Ethics: 1. Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing – Zasady przejrzystości i najlepszych praktyk w publikacjach naukowych, 2. How to Handle Authorship Disputes: a Guide for New Researchers – Jak radzić sobie ze sporami o autorstwo: przewodnik dla nowych badaczy, 3. Ethical Guidelines for Peer Reviewers – Wytyczne etyczne dla recenzentów) oraz zalecenia i Rozporządzenia Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a także przepisy prawa polskiego (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Stosuje się więc określenia wskazane w tych dokumentach.
Przy tworzeniu zasad etyki wydawniczej Wydawnictwa korzystano szczególnie z elektronicznej wersji dokumentów::
• postanowień Committee on Publication Ethics (COPE, patrz: https://publicationethics.org/); przedstawionych w formie diagramów zasad COPE (patrz: https://publicationethics.org/resources/flowcharts), pierwotnie opracowanucy dla COPE przez Liz Wager z Sideview (www.lizwager.com) © 2015 Committee on Publication Ethics (CC BY-NC-ND 3.0), a spolszczonyvh przez Ewę Rozkosz i Sylwię Ufnalską, (https://publicationethics.org/files/Full%20set%20of%20Polish%20flowcharts.pdf)
a także
• zaleceń Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie przestrzegania zasad etyki i dobrych obyczajów w nauce oraz ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Rozporządzenia MNiSW z dnia 12 grudnia 2016 r. w sprawie przyznawania kategorii naukowej jednostkom naukowym i uczelniom, w których zgodnie z ich statutami nie wyodrębniono podstawowych jednostek organizacyjnych (publikacja może zostać uznana za naukową, jeżeli spełnia szereg warunków – m.in. jest recenzowana), Rozporządzenia Ministra Nauki I Szkolnictwa Wyższego z dnia 7 listopada 2018 r. w sprawie sporządzania wykazów wydawnictw monografii naukowych oraz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych.
Powyższe materiały i wprowadzona terminologia pozwoliły na sformułowanie zgodnych z nimi zasad etycznych (nieraz inaczej wyrażanych), obowiązujących od zawsze w Wydawnictwie w odniesieniu do Redaktorów, Autorów i Recenzentów.
§1
Przestrzeganie standardów etycznych przez Wydawcę:
1. Przestrzeganie zasady fair play. Publikowane monografie oceniane są wyłącznie pod względem merytorycznym, bez względu na rasę, płeć, wyznanie, pochodzenie, obywatelstwo czy przekonania polityczne Autorów.
2. Wydawnictwo kieruje się wartością naukową publikowanych monografii i dba, by prezentowały one najwyższy poziom naukowy. Gwarantuje to jednolity system standardów kwalifikowania monografii do publikacji, niezależnie od wniesienia opłaty za publikację monografii naukowej i wysokości tej opłaty.
3. Przestrzeganie zasad poufności. Wydawca nie ujawnia osobom nieupoważnionym żadnych informacji na temat zgłaszanych do publikacji prac. Osobami upoważnionymi do posiadania tych informacji są: autor, wyznaczeni recenzenci, redaktorzy oraz inne osoby uczestniczące w procesie wydawniczym. Teksty nie mogą być bez pisemnej zgody autorów wykorzystywane przez pracowników wydawnictwa ani żadne inne osoby uczestniczące w procesie wydawniczym.
4. Wydawnictwo systematycznie monitoruje powszechnie przyjęte wydawnicze standardy etyczne. W szczególności traktuje jako punkt referencyjny standardy wypracowane przez COPE oraz – zwłaszcza w zakresie druku monografii – wytyczne MNiSW.
5. Wydawnictwo na swoich stronach umieszcza wskazówki dla Autorów i Recenzentów, informując o przyjętych w Wydawnictwie procedurach oraz o prawach i obowiązkach Autorów, Redaktorów i Recenzentów, w tym związanych z postępowaniem w sprawach naruszeń standardów etycznych przez każdego z uczestników procesu wydawania monografii.
§2
W odniesieniu do Redaktora Naczelnego i Redaktora Naukowego obowiązują następujące zasady etyczne:
1. Redaktor Naczelny/Naukowy decyduje, które materiały zostaną opublikowane, uwzględniając wymienione wyżej zasady fair play i uwzględniając zasady etyki obowiązujące autorów i recenzentów.
2. Dba o rzetelność naukową przyjmowanych do druku monografii, przyjmując do publikacji wyłącznie oryginalne, nieopublikowane dotychczas manuskrypty, które nie zostały złożone do druku w innych wydawnictwach.
3. Przestrzega zasady autorstwa pracy, tj. ujawnia wkład poszczególnych osób w powstanie utworu, z określeniem ich afiliacji. Obowiązuje zasada, że Współautorem jest każdy, kto napisał niewielki nawet jego fragment, wniósł jakikolwiek twórczy wkład w jego koncepcję lub układ, brał udział w projektowaniu badań naukowych, których wynikiem jest dany utwór. Nie jest zaś Współautorem ktoś, kto wykonywał tylko czynności administracyjne związane z pracą nad stworzeniem dzieła naukowego.
4. Redaktor Naczelny/Naukowy powinien upewnić się, że wszyscy współautorzy, którzy zostali wymienieni w pracy, widzieli i zaakceptowali ostateczną wersję pracy oraz zgodzili się na jej przedłożenie do publikacji.
5. Redaktor Naczelny/Naukowy ma prawo wycofać tekst z publikacji, jeżeli istnieją dowody świadczące o naruszeniu zasad etyki, jeżeli monografia nosi znamiona plagiatu, dane są zafałszowane, występują rażące błędy metodologiczne.
§3
W odniesieniu do Autora obowiązują następujące zasady etyczne:
1. Zasada autorstwa/oryginalności pracy, czyli unikanie:
– sytuacji mogących sugerować plagiat, to jest przejęcie/przepisanie części cudzego dzieła, niezależnie od ilości przejętych słów i rozpowszechnianie ich jako własnych, jak i przetłumaczenie fragmentu cudzej pracy i rozpowszechnianie jej pod własnym nazwiskiem, w większej własnej pracy,
– zbędnych (na przykład zduplikowanych) publikacji (autoplagiat), czyli powielania przez Autora własnych, wcześniej wydanych prac,
– autocytatów z własnych prac w celu podniesienia „cytowalności” i zbędnych cytatów innych autorów na zasadzie wzajemności w celu zmiany danych bibliometrycznych,
– ukrywania źródeł cytatów (zasada rzetelności źródeł); podanie źródeł musi mieć formę przypisu, a przejęta z cudzego utworu treść cytatu ujmowana ma być w cudzysłów lub wyodrębniona za pomocą jednoznacznych środków typograficznych; również treści referowane powinny być opatrzone przypisem.
2. Dane, którymi posługuje się Autor nie mogą być sfabrykowane; oparcie pracy naukowej na nieprawdziwych wynikach badań skutkuje każdorazowo odrzuceniem manuskryptu. Autor winien udostępniać na prośbę Redaktorów i Recenzenta dane nieprzetworzone w celu weryfikacji wyników badań.
3. Autor winien wystrzegać się nieuzasadnionego dopisywania autorów lub pomijania rzeczywistych autorów publikacji, czyli praktyk typu:
– ghost writing (autorstwo widmo), czyli pominięcie w wykazie autorów osób, które przyczyniły do powstania manuskryptu,
– guest autorship (autorstwo gościnne) i gift authorship (autorstwo grzecznościowe), czyli przypisanie autorstwa osobom, które nie miały wkładu w przygotowanie monografii,
– honorary authorship (autorstwo honorowe), gdy osoba wymieniona w monografii podnosi jej prestiż, podczas gdy nie ma ona rzeczywistego wkładu w treść manuskryptu,
– coercive authorship (autorstwo przymusowe), w którym osoba starsza lub stojąca wyżej w hierarchii organizacji informuje młodszego kolegę, że musi być wymieniona jako autor, nawet jeśli nie wniosła znaczącego lub żadnego wkładu do pracy (Ending honorary authorship, Philip Greenland, Phil B. Fontanarosa, „Science” 31 Aug 2012).
4. Autorzy w przypadku współautorstwa są zobowiązani do określenia własnego wkładu autorskiego. Jeżeli o ostatecznym kształcie monografii decyduje Redaktor Naukowy ten obowiązek przenoszony jest na niego zgodnie z §2 pkt.3,
5. Jeśli Autor odkryje znaczące błędy lub nieścisłości w swoim tekście, zobowiązany jest niezwłocznie powiadomić o tym wydawcę w celu skorygowania zaistniałych błędów przy kolejnym wydaniu lub dodruku albo w celu wydrukowania erraty dołączanej do każdego egzemplarza monografii.

§4
Zasady obowiązujące Recenzenta:
1. Zasada terminowości. Recenzent zobowiązany jest przesłać recenzję w ustalonym terminie. Wszelkie, wynikające z ważnych powodów, przesunięcia ustalonego terminu oddania recenzji wymagają kontaktu z Redaktorem Naczelnym i/lub Redaktorem Naukowym.
2. Zasada poufności. Wszystkie recenzowane prace muszą być traktowane jako dokumenty poufne. Recenzent nie ma prawa dyskutować na ich temat, przekazywać osobom trzecim całości lub fragmentów pracy, wykorzystywać lub pozwalać na wykorzystywanie fragmentów lub cytatów z ocenianego manuskryptu w pracach swoich lub osób trzecich bez zgody autora i przed drukiem monografii.
3. Zasada zachowania standardów obiektywności. Recenzent jest zobowiązany dochować wszelkich starań, aby jego recenzja miała charakter obiektywny, komentarze i uwagi były zrozumiałe, jasne i merytoryczne oraz dobrze uargumentowane. Recenzentów winna cechować odpowiedzialność, która pozwoli im uniknąć nieuzasadnionej krytyki i nieuprawnionych sugestii, na przykład co do wyboru zamieszczonych cytatów.
4. Zasada rzetelności źródeł. Recenzent powinien poinformować Redaktora Naczelnego/Redaktora Naukowego o każdym znaczącym podobieństwie recenzowanej monografii do innej znanej mu pracy (dotyczy również przypuszczalnego zreferowania treści innej pracy w ocenianym manuskrypcie).
5. Zasada przeciwdziałania konfliktowi interesów. Dotyczy występowania nieujawnionego konfliktu interesów, który ma miejsce, kiedy formalna i merytoryczna ocena nadesłanego manuskryptu może zostać zaburzona w wyniku relacji o podłożu finansowym lub personalnym zachodzących pomiędzy Autorem a osobami odpowiedzialnymi za recenzję nadesłanego tekstu.

Wydawnictwo zachęca, by w razie konieczności zgłaszania podejrzenia naruszenia wymienionych standardów Autorzy, Redaktorzy, Recenzenci i wszystkie pozostałe osoby korzystały z procedur opisanych w diagramach COPE, patrz: https://publicationethics.org/files/Full%20set%20of%20Polish%20flowcharts.pdf